My cup of tea

Wat zijn de Chinese mensen toch bijzonder! Al zou het hele land tegenvallen, wat absoluut NIET het geval is, dan maakt de bevolking alles goed!

Vandaag zijn we naar het centrum van Shanghai geweest, ongeveer 20 minuten met de metro vanaf ons hotel. We hebben nog geen 10 stappen buiten gezet en we worden in het engels aangesproken door een chinees meisje, Crystal genaamd. Ze is samen met een chinese jongen, Jiang Tao, in Shanghai voor o.a. de world expo. We raken enthousiast aan de praat over 'wooden shoes' en 'windmills' en het blijken twee hele open, jonge mensen te zijn die ons graag beter willen leren kennen. Het voorstel wordt gedaan met zijn vieren van een traditioneel Chinees theeritueel gebruik te maken. We komen in een kleine ruimte met een lage tafel met vier krukjes. Op het tafeltje staan diverse kleurrijke theepotjes. Wanneer de 'teamaster' (jong chinees meisje in traditionele kleding) binnenkomt wordt ons een korte introductie gegeven...in het Chinees!!! Het is toch eigenlijk niet te bevatten dat er in China haast geen engels gesproken wordt. Gelukkig kunnen onze nieuwe chinese vrienden alles voor ons vertalen in het engels. Dan begint het ritueel. We krijgen ieder een theekopje van 3 cm hoog :) Vrouwen drinken thee met de pink naar buiten, mannen met de pink naar binnen. Binnen drie slokken dient het kopje leeg te zijn. We krijgen zes verschillende soorten thee, en bij elke thee wordt er een uitleg gegeven. En bij één soort moeten we zelfs, na het leegdrinken van ons kopje, het kopje zelf over ons gezicht wrijven. Dit is goed voor onze huid :) Al met al een bijzondere ervaring die we niet meegemaakt zouden hebben als we Crystal en Jiang Tao niet hadden ontmoet. Na het theeritueel nemen we afscheid nadat we nog wel even een foto hebben gemaakt van ons vieren.

Vrienden maken gaat snel hier in Shanghai! Gisteravond zijn we uit eten geweest in de buurt van ons hotel. Terwijl wij onszelf 'verstaanbaar' proberen te maken met gebaren en onze boxowaaier (www.boxo.nl) schiet ene Bary ons te hulp. Deze chinees blijkt gelukkig ook engels te spreken. Met zijn hulp krijgen wij het voor elkaar duidelijk te maken dat wij vegetarisch eten. Weer worden ons heerlijke gerechten voorgezet. Terwijl wij smakelijk en enigzins geconcentreerd met onze stokjes ons avondmaal te lijf gaan, staat Bary ineens naast ons tafeltje: 'are you working here or travelling?' Wij leggen enthousiast uit dat wij hier zijn voor onze vakantie maar ook vrijwilligerswerk gaan doen op de kindergarten vlakbij. Bary is erg onder de indruk en vraagt of hij plaats mag nemen. Ondertussen worden onze glazen bijgevuld met chinees bier (wat lekker is en ik drink normaal nooit bier) Diverse onderwerpen passeren de revue en ook Bary blijkt een zeer vriendelijk en openhartig persoon te zijn. In het gesprek komt ook een, voor hem en David, gemeenschappelijke hobby naar voren namelijk BADMINTON! Bary is een fervent speler. Wat nog leuker is: hij nodigt David uit om woensdagavond met hem te spelen :) Dit verhaal wordt nog vervolgd...

Het is heel bijzonder de vriendelijkheid van de lokale bevolking te mogen ervaren!

Iedereen nog hartelijk bedankt voor de felicitaties!

Heel veel liefs Sabrina

vanuit onze hotelkamer terwijl David achter me ligt te slapen :) Want al die nieuwe indrukken, de andere manier van eten, het verschil in tijd van 6 uur en de vriendelijkheid van de mensen kosten ons nu nog best veel energie...